Tot mijn grote vreugd lagen er vanmiddag, toen ik door de trein naar mijn cabine liep, weer diverse kranten in de bagagerekken en op de banken voorzien van het alom bekende logo in helder blauw (al dan niet gebruikt als schoenenkleedje). Heerlijk. Wat een opluchting deze krant weer terug te zien. Ik heb nog nooit zo weinig gratis kranten gelezen als in de periode dat we het moesten doen met enkel de Metro en de Spits.
Toen De Pers uit het Groningse verdween (want om deze krant gaat het) stak ik nog wel eens de twee overgebleven krantjes in de binnenzak want je wist maar nooit of je door technische of andere problemen ergens langdurig tot stilstand kwam. Als er zich eens een dergelijke situatie voordeed dan gaf ik toch de voorkeur om de Spits door te nemen, naar mijn gevoel nèt iets beter dan de Metro die naar mijn mening iets te veel advertenties had en rubriekjes waar niemand iets aan had. Meestal belandden beide krantjes ongelezen in de papierbak bij mij thuis. Een andere krant, de Dag heb ik trouwens nooit één blik waardig gegund, die beschouwde ik als de Talpa van de kranten.
En nu maar hopen dat De Pers een blijvertje is. Als de berichten kloppen zal deze krant nu ook buiten de Randstad in een aantal provinciehoofdsteden en in alle studentensteden verschijnen.
Zittingszaal 14 | het laatste woord
-
Ik ga het verhaal rondmaken. En dat verhaal begint niet bij een strafzaak
van afgelopen week, maar bij eentje van bijna 18 jaar geleden. Het verhaal
vertel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten