Dat JP een beetje op ons gepeupel neerkijkt daar hadden we al een beetje een idee van, maar dat hij dit zo letterlijk zou benadrukken daar werd ik gisteren een beetje door overvallen.
Toen ik op station Winschoten even uit het raam keek om te zien of er nog reizigers van plan waren om met mij richting Groningen te gaan, doemde er plotsklaps een enorm hoofd op vanachter een flinke boom. Het hoofd stond een stuk of drie keer afgebeeld op een enorme ballon, gevuld met gebakken lucht, zodat deze vanuit alle hoeken te zien was en zelf in drievoud op ons neer kon kijken. Het was/waren het/de hoofd(en) van JP.
JP was duidelijk op zoek naar de zwevende kiezer waarvan hij er alvast maar een paar in een mandje had gezet.
Mag ik een ieder waarschuwen die besluit een keer mee te zweven op de beloftes van gebakken lucht; bijna elke landing met een dergelijk vaartuig zal met een smak gepaard gaan. Het gelukkige gevolg hiervan is dat iedereen weer met beide benen op de grond zal staan.
Zittingszaal 14 | het laatste woord
-
Ik ga het verhaal rondmaken. En dat verhaal begint niet bij een strafzaak
van afgelopen week, maar bij eentje van bijna 18 jaar geleden. Het verhaal
vertel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten