Moet ik me nu schamen?

Ik heb hier lang, te lang, mee rondgelopen. Ik ging gebukt onder een zware last. Wat moet ik nu doen, to publish or not to publish. Het volgende is mij overkomen:
Aangezien mijn hele gezin uit roodharigen bestaat leek het een in Breda wonend familielid, zelf ook rood, een leuk idee ons op 7 september uit te nodigen voor het bijwonen van de Roodharigendag editie 2009 in haar woonplaats. Aangezien ik de smaak van het fotograferen redelijk te pakken had, leek het mij een leuk idee om op deze dag wat mensen in de straat te fotograferen. Het leek mij geen problemen op te gaan leveren aangezien alle in de stad verblijvende rooien konden verwachten dat ze die dag in het middelpunt van de belangstelling zouden staan. Sterker nog, ze probeerden het voor elkaar te krijgen een gigantische hoeveelheid  rooien bij elkaar te brengen voor een groepsfoto.
Ik heb die dag circa 550 foto's gemaakt waarvan ik er 138 heb geselecteerd en op Flickr (slideshow) gezet. Ik had mijn camera uitgerust met de standaard 18-55mm lens, maar had ook een 70-300mm. lens bij me die ik de week ervoor had aangeschaft. Een leuk speeltje voor als je als fotograaf onopgemerkt wil blijven voor de gefotografeerde. Dit liep dus een beetje uit de hand.
Na een hele middag slenteren in de zon door het centrum van Breda waren we aan iets vochtigs toe met een blonde kraag. We zaten op een terras van café Dikke aan de Havermarkt en ik zat wat te spelen met m'n 70-300 lens. Renee van Bavel trad op dat moment op en alle aandacht was op haar gevestigd.
Ineens vielen mij twee dames op die aan kwamen fietsen, vervolgens afstapten en zichtbaar genoten van de muziek en de hele sfeer op de markt.
Dit was nog eens een gelegenheid om mijn teleobjectief te testen (lens voor de duidelijkheid). Wow, klik, oei....kan dit wel? Klik, ai...weer een foto. Als dit maar niet verkeerd wordt opgevat door de mede terrassers. Ach, zeker 6 terrassers horen bij mij, wat kan me gebeuren...klik...weer één. Tja, ze weten dat hier camera's aanwezig zijn. Aha, zouden ze er daarom zo bij fietsen, nou in ieder geval één van de twee dan...tjonge jonge wat een jonge(tje)(n)s. Daar lagen ze, zo voor het grijpen, nou ja..20 meter is wel ver hoor. Als babytjes in hun bedje, als een 2 weken jong poesje in je handpalm.
Thuis aangekomen wist ik niet wat ik er mee moest. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen dit stukje natuur zomaar in mijn digitale prullenbak te gooien, ik heb het dan ook maar opgeslagen om er vervolgens 6 maanden niets mee te doen.
Maar maakt mij deze daad tot een gluiperd? of ben ik nu iemand die goed oplet en kan focussen. Ben ik nu een viezerik? of ben ik nu iemand die een tijdsbeeld voor het nageslacht heeft vastgelegd v.w.b. het geldende modebeeld. Maak ik inbreuk op iemands privacy door deze persoon ongevraagd op het internet tentoon te spreiden? of is het alleen maar haar vriendin die haar direct zal herkennen.
Ach wat kan het ook bommen, het is gewoon een plaatje waar mannen weer een beetje van opwarmen. En dat kunnen we wel gebruiken na deze winter. De lente staat gelukkig weer voor de deur, dus neem ik bij deze maar een voorschotje op wat ons weer te wachten staat.

Ze hadden trouwens géén rood haar!

Taxi leed

Klantenbinding

Godenlastering door raadslid Christen Unie/ SGP

Wat een schijnheilig gedoe van de Naaldwijkse Christen Unie/SGP raadsfractie.

Een speciaal in het leven geroepen straatnamencommissie heeft twaalf van de 21 nieuwe straten voor de nieuwe Naaldwijkse wijk Hoogland vernoemd naar Romeinse goden.
Dit idee vind geen bijval van de fractie. Raadslid Arie van Heteren laat weten: "Dit stelletje oude Romeinse goden en godinnen maakte onderdeel uit van een puur heidense wereld."
Zo liggen de namen Mellona (godin van de bijen), Pales (herders en kudden), Ceres (akkerbouw/ graan) en Diana (jacht) op stapel om op een blauw bordje geplakt te worden.
Ikzelf vind het bijzonder poëtische namen die niet zouden misstaan op een valentijnskaart.
Waarom is mijnheer van Heteren eigenlijk nooit verhuisd? Waarom heeft deze enge man nooit het verband gezien met zijn eigen woonplaats. Hij woont immers in Monster. Dit is ook niet bepaald een vriendelijke naam en roept alleen maar negatieve beelden bij mij op.
We gaan vast nog veel horen van deze goden vrezende politieke partijen Christen Unie en SGP als deze straten straks andere Romeins gerelateerde namen krijgen. Als een door van H. voorgestelde Centurionstraat inderdaad de plaats in gaat nemen van een eventuele Dianalaan, zullen er meer dergelijke bezwaren ingediend gaan worden.
Alle planeten moeten hernoemd worden naar de belangrijkste plaatsen in de Bible-Belt.
Alle Marsen dienen uit de schappen van de winkels en sportkantines te worden verwijderd.
Mickey Mouse moet zijn trouwe viervoeter naar het asiel brengen en deze nooit weer ophalen.
Kunstacademie Minerva Groningen wordt verboden terrein (was het denk ik al).

Meubels kopen bij Vesta is er ook niet meer bij.
Voor enkele dagen van de week en maanden van het jaar dienen andere namen te worden bedacht.
De kerstboom moet weg en eieren zoeken met Pasen is voor de Gods kinderen voorgoed verleden tijd.
In Nederland wordt het geloof helaas nog steeds getolereerd in de politiek en dus zullen we nog menig ergernis over onze zieltjes uitgestort krijgen. Nou, dan heb ik weer wat te schrijven.

                                                                          Afb: Janus en Bellona

Groningen hoort er weer bij

Tot mijn grote vreugd lagen er vanmiddag, toen ik door de trein naar mijn cabine liep, weer diverse kranten in de bagagerekken en op de banken voorzien van het alom bekende logo in helder blauw (al dan niet gebruikt als schoenenkleedje). Heerlijk. Wat een opluchting deze krant weer terug te zien. Ik heb nog nooit zo weinig gratis kranten gelezen als in de periode dat we het moesten doen met enkel de Metro en de Spits.
Toen De Pers uit het Groningse verdween (want om deze krant gaat het) stak ik nog wel eens de twee overgebleven krantjes in de binnenzak want je wist maar nooit of je door technische of andere problemen ergens langdurig tot stilstand kwam. Als er zich eens een dergelijke situatie voordeed dan gaf ik toch de voorkeur om  de Spits door te nemen, naar mijn gevoel nèt iets beter dan de Metro die naar mijn mening iets te veel advertenties had en rubriekjes waar niemand iets aan had. Meestal belandden beide krantjes ongelezen in de papierbak bij mij thuis. Een andere krant, de Dag heb ik trouwens nooit één blik waardig gegund, die beschouwde ik als de Talpa van de kranten.
En nu maar hopen dat De Pers een blijvertje is. Als de berichten kloppen zal deze krant nu ook buiten de Randstad in een aantal provinciehoofdsteden en in alle studentensteden verschijnen.