In de eerste regels van je brief die ik dinsdag 15 augustus ontving voelde ik al wat je wilde mededelen. Menno is er dus niet meer en Zus en Lida zijn alleen achtergebleven. 't Is verschrikkelijk. Ik vond het voor mij nog erger dat die arme jongen is overleden en begraven zonder dat ik er maar iets van wist. Had jullie het maar geweten dan had jullie voor mij een vierdaags verlof kunnen aanvragen. Dit wordt alleen aan gijzelaars toegestaan. Zelfs is één jongen(?), doordat bij een dergelijk geval zijn zuster alleen achterbleef, geheel ontslagen.
Ja lieveling, trots ons verdriet en ons verlangen, zijn wij toch zo veel gelukkiger dan die arme Zus en Lida die nu geen pappie meer heeft. Ik hoop zelf zo innig weer tussen jullie in te zitten. Soms is het net of er iets in mij kapot gaat. Bijna 8 maanden van huis. Het is net of alles veel langer is geleden, zo onwerkelijk wordt alles. Nu lieveling sterkte hoor. Groet de kinderen en allen. Een kus van pappie en jouw innig liefhebbende Arie.
Lieve Zus, lieve Lida, mijn innige deelneming met jullie smartelijk verlies. Ik kan jullie in die paar regels zo weinig vertellen. Ik denk dat jullie mij ook zo wel zullen begrijpen. Houdt jullie maar flink. De hartelijke groeten en sterkte en een omhelzing van jullie broer en oom Arie (Cor, zendt direct wat geld).
Arie is na deze laatst bekende brief vanuit Kamp Vught overgeplaatst naar Kamp Amersfoort waar hij op 18 oktober 1944 is vrijgelaten.
De reden voor zijn gijzeling was de liquidatie van het hoofd van de Bijzondere Recherche Anne Jannes Elsinga in de stad Groningen op 31 december 1943. De uitvoerder bleek de 24 jarige Reint Dijkema te zijn geweest.
Reint Dijkema werd twee dagen na het schrijven van deze laatste brief, van Arie Emens, in datzelfde Kamp Vught (K.L. Herzogenbusch) geëxecuteerd.
 |
| Arie Emens(22-04-1896 06-07-1968) najaar 1944 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten