Groningen, 19 mei 1944

Innig geliefde Arie,                       Vrijdagavond 9 uur, 19 mei 1944

Je brief van 30 april 10 mei ontvangen. Ik stond de post al op te wachten. Wat verlang je toch naar zo'n brief. Daarom ook heb ik veel aan je gedacht dat je die ene brief moest missen voor die kaart. Maar nu heb je mijn laatste brief natuurlijk al.
Onze trouwdag (vandaag voor een week) is rustig verlopen. Wel hadden de kinderen nog bloemen voor moeder gekocht en kwam tanta Dien ook nog met bloemen maar verder niemand. Ook heb ik die dag mijn moeder niet vergeten, het was immers haar sterfdag. Waar blijft die tijd, 7 jaar is moeder nu van ons weg en het is nog altijd of ze er nog is. Alle kinderen zijn aan haar graf geweest en hebben haar bloemen gebracht. Bloemen, daar hield ze zo van.
Verder lieve jongen ben ik onze trouwdag begonnen met een lekker pak voor jou klaar te maken en naar de post te brengen. Ik had een zandtaart laten bakken en daar heb jij de helft van gekregen. De kinderen vonden het heerlijk en wat zal papa smullen zegt Alida.
Was het laaste pakje naar de zin? Toen ik daar mee bezig was kwam net de heer Landman. Hij heeft meteen gezien wat er zoal in zat. Hij zei: "Wat zal uw man u daar dankbaar voor zijn". Ik zeg het spreekt vanzelf dat ik al mijn best doe om elke week een goed pakket te sturen. Landman is een fijne vent Arie. Ik ben ook altijd voor je pakjes bezig jongen. Het is immers het enige wat ik voor je kan doen.
Dus Arie jij hebt zo'n hoop dat het 6 maanden duurt. O, God jongen, ik wou dat het zo was, maar laten we er niet te vast op rekenen anders wordt het misschien zo'n teleurstelling. Hopen doe ik elke dag dat je thuiskomt. Zo had ik er op gerekend dat je drie maanden zou wegblijven en toen is het voor mij zo'n teleurstelling geweest. Dat kan ik je nu wel vertellen. Ik durf er nu niet weer zo op te rekenen. Wat zouden we gelukkig zijn hè? Weer bij elkaar te mogen wezen. Van werken de eerste weken daar komt niets van hoor. We gaan elkaar eerst een beetje verwennen.
Zeg Arie, Frima was er vanmiddag en je moet de groeten hebben. Morgen gaat Jo Sprietsma trouwen, ze komen in Amsterdam te wonen. Ik heb een paar bloemen besteld, ik ga er niet heen, daar heb ik geen zin in.
Arie kun je wel een busje melk gebruiken, dan stuur ik die hoor. Ik heb nog twee. Hoe gebruik je die Fosco? Vindt je pannekoek nog altijd lekker? Nu lieverd wees maar blij dat je vrouwtje je elke week weer wat kan sturen. Die heeft je immers nog nooit teleurgesteld? Het leven brengt anders vele teleurstellingen en wanneer men er gevoelig voor is dan moet men het eerst weer verwerken.
Hadden de 'kameraden' je dan niet wat kunnen lenen of waren ze bang dat ze het niet terugkregen? Enfin jongen wij zullen nu weer voor je zorgen hoor en met welk een liefde ik dat doe, nu dat weet je wel Arie.
De kunstschilder Stuiver is ook bij me geweest met zijn verloofde. Hij hoorde op dat jij er niet was. Hij was vol vuur over Jan Heidens. Hij dweept met zijn werk. Jan Heidens veschijnt nog niet gauw hè? We moeten er maar gauw eens heen met z'n tweetjes hè en halen een schilderij op.
u lieve jongen ik moet weer ophouden. Vele hartelijke groeten en vele kussen van je innig liefhebbende vrouw Cor.
Ik ben weer wat jonger geworden, ik heb permanent gekregen.
u dag lieve jongen.

Lieve vader, daar ben ik weer. Op school is 't eindexamen in volle gang. Bette Alma is ook bezig. 't Leek mij tamelijk gemakkelijk tot nu toe. Volgende week ga ik met Johan naar Weijer om over de vakantie te spreken. Met Pinksteren zijn er schoolvoetbalwedstrijden. Nu hart. gr. en een kus v. Jonny.

Lieve papa, hoe gaat het met papa? Met mij gaat het goed. In de Pinkstervakantie ga ik een keer met moeder naar Haren. Ik heb van mijn blazer een windjack gekregen. Dat vind ik zo echt bij mijn rolschaatsen. Papa is zeker weer blij dat we weer pakjes mogen sturen hè? Vond pap die zandtaart lekker? Nu zal ik wat van mijn rapport schrijven Sch. 6, Le. 6, Ne. 5 1/2 R. 6 1/2, Handw. 6, Gedrag en Vlijt 7. Hart. groe. en een kus van Alida